Wstęp
Cewniki kaniulowe dożylne (IV).są niezbędneurządzenia medycznestosowany w różnych placówkach opieki zdrowotnej do podawania płynów, leków i produktów krwiopochodnych bezpośrednio do krwioobiegu pacjenta. Celem tego artykułu jest zapewnienie dogłębnego zrozumieniaCewniki kaniulowe IV, w tym ich funkcję, rozmiary, typy i inne istotne aspekty.
Funkcja cewnika kaniuli dożylnej
Cewnik kaniuli dożylnej to cienka, elastyczna rurka wprowadzana do żyły pacjenta, zapewniająca dostęp do układu krążenia. Podstawową funkcją cewnika kaniuli dożylnej jest dostarczanie pacjentowi niezbędnych płynów, elektrolitów, leków lub składników odżywczych, zapewniając szybką i skuteczną absorpcję do krwioobiegu. Ta metoda podawania zapewnia bezpośredni i niezawodny sposób utrzymania równowagi płynów, uzupełnienia utraconej objętości krwi i dostarczenia leków wrażliwych na czas.
Rozmiary cewników kaniulowych IV
Cewniki z kaniulą dożylną są dostępne w różnych rozmiarach, zwykle identyfikowanych za pomocą numeru miernika. Miernik reprezentuje średnicę igły cewnika; im mniejszy numer miernika, tym większa średnica. Powszechnie stosowane rozmiary cewników kaniulowych IV obejmują:
1. Kaniule o średnicy od 14 do 24: Większe kaniule (14G) służą do szybkiej infuzji płynów lub produktów krwiopochodnych, natomiast mniejsze rozmiary (24G) nadają się do podawania leków i roztworów, które nie wymagają dużych prędkości przepływu.
2. Rozmiar od 18 do 20: Są to rozmiary najczęściej stosowane w szpitalach ogólnych, dostosowane do szerokiego zakresu pacjentów i scenariuszy klinicznych.
3. 22 Gauge: Uważany za idealny dla pacjentów pediatrycznych i geriatrycznych oraz osób z delikatnymi żyłami, ponieważ powodują minimalny dyskomfort podczas zakładania.
4. 26 Gauge (lub wyższy): Te ultracienkie kaniule są zwykle używane w specjalistycznych sytuacjach, takich jak podawanie niektórych leków lub u pacjentów z wyjątkowo delikatnymi żyłami.
Rodzaje cewników kaniulowych IV
1. Kaniula dożylna obwodowa: najpowszechniejszy typ, wprowadzany do żyły obwodowej, zwykle w ramieniu lub dłoni. Są przeznaczone do krótkotrwałego stosowania i są odpowiednie dla pacjentów wymagających rzadkiego lub przerywanego dostępu.
2. Centralny cewnik żylny (CVC): Cewniki te umieszcza się w dużych żyłach centralnych, takich jak żyła główna górna lub żyła szyjna wewnętrzna. CVC stosuje się w długotrwałej terapii, częstym pobieraniu krwi i podawaniu leków drażniących.
3. Cewnik pośrodkowy: Opcja pośrednia pomiędzy cewnikami obwodowymi i centralnymi. Cewniki pośrodkowe są wprowadzane do ramienia i przewleczone przez żyłę, zwykle kończąc się wokół okolicy pachowej. Są odpowiednie dla pacjentów, którzy wymagają długotrwałej terapii, ale nie potrzebują dostępu do dużych żył centralnych.
4. Cewnik centralny wprowadzany obwodowo (PICC): Długi cewnik wprowadzany przez żyłę obwodową (zwykle w ramieniu) i wprowadzany, aż końcówka spocznie w większej żyle centralnej. PICC są często stosowane u pacjentów wymagających przedłużonej terapii dożylnej lub u osób z ograniczonym dostępem do żył obwodowych.
Procedura wstawiania
Aby zminimalizować powikłania i zapewnić prawidłowe umieszczenie cewnika kaniuli dożylnej, wprowadzenie cewnika dożylnego powinien przeprowadzić przeszkolony personel medyczny. Procedura zazwyczaj obejmuje następujące kroki:
1. Ocena pacjenta: Pracownik służby zdrowia ocenia historię medyczną pacjenta, stan żył i wszelkie czynniki, które mogą mieć wpływ na proces zakładania.
2. Wybór miejsca: Odpowiednią żyłę i miejsce wprowadzenia wybiera się w oparciu o stan pacjenta, wymagania dotyczące terapii i dostępność żyły.
3. Przygotowanie: Wybrany obszar jest czyszczony roztworem antyseptycznym, a lekarz zakłada sterylne rękawiczki.
4. Wprowadzenie: Wykonuje się małe nacięcie w skórze i ostrożnie wprowadza cewnik przez nacięcie do żyły.
5. Mocowanie: Po umieszczeniu cewnika mocuje się go do skóry za pomocą opatrunków samoprzylepnych lub urządzeń mocujących.
6. Płukanie i zalewanie: Cewnik przepłukuje się solą fizjologiczną lub roztworem heparynizowanym, aby zapewnić drożność i zapobiec tworzeniu się skrzepów.
7. Opieka po założeniu cewnika: Miejsce założenia cewnika monitoruje się pod kątem jakichkolwiek oznak infekcji lub powikłań, a w razie potrzeby zmienia się opatrunek cewnika.
Powikłania i środki ostrożności
Chociaż cewniki dożylne są ogólnie bezpieczne, istnieją potencjalne powikłania, na które pracownicy służby zdrowia muszą zwracać uwagę, w tym:
1. Infiltracja: wyciek płynów lub leków do otaczających tkanek zamiast do żyły, prowadzący do obrzęku, bólu i potencjalnego uszkodzenia tkanek.
2. Zapalenie żył: Zapalenie żyły powodujące ból, zaczerwienienie i obrzęk wzdłuż przebiegu żyły.
3. Zakażenie: Jeżeli podczas zakładania lub pielęgnacji nie zostaną zachowane odpowiednie techniki aseptyczne, miejsce wprowadzenia cewnika może ulec zakażeniu.
4. Okluzja: Cewnik może zostać zablokowany z powodu zakrzepów krwi lub niewłaściwego przepłukania.
Aby zminimalizować powikłania, pracownicy służby zdrowia przestrzegają ścisłych protokołów dotyczących zakładania cewnika, pielęgnacji miejsca wkłucia i konserwacji. Zachęcamy pacjentów do niezwłocznego zgłaszania wszelkich oznak dyskomfortu, bólu lub zaczerwienienia w miejscu założenia, aby zapewnić szybką interwencję.
Wniosek
Cewniki kaniulowe dożylne odgrywają kluczową rolę we współczesnej opiece zdrowotnej, umożliwiając bezpieczne i skuteczne dostarczanie płynów i leków bezpośrednio do krwioobiegu pacjenta. Dzięki dostępności różnych rozmiarów i typów cewniki te można dostosować do różnorodnych potrzeb klinicznych, od krótkotrwałego dostępu obwodowego po długoterminowe terapie z użyciem wkłuć centralnych. Przestrzegając najlepszych praktyk podczas zakładania i konserwacji, pracownicy służby zdrowia mogą zoptymalizować wyniki pacjentów i zminimalizować powikłania związane ze stosowaniem cewnika dożylnego, zapewniając swoim pacjentom bezpieczne i skuteczne leczenie.
Czas publikacji: 31 lipca 2023 r